درک از تردید در بیماران مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری غیرتروماتیک سیستم عصبی مرکزی است که بیماران به علت ماهیت ناتوان کننده و پیشرفت غیرقابل پیش بینی این بیماری، دارای شک و تردید زیادی در خصوص سلامتی و بهبودی در آینده هستند. این پژوهش با هدف تعیین میزان درک از تردید نسبت به بیماری و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 200 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به مرکز بیماری های خاص شهر کرمان با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و تردید میشل جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های t وanova تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میانگین تردید در افراد مبتلا 35/12±20/67 و میانگین ابعاد تردید: بعد ابهام 90/7±24/32، پیچیدگی 12/3±80/11، بی ثباتی 37/2±79/4، غیرقابل پیشگوئی بودن 97/0±78/2 بود. تنها بین متغیرهای سطح تحصیلات با درک از تردید و بعد ابهام و محل سکونت با درک از تردید و ابهام اختلاف معنی داری وجود داشت. به طوری که نمره کلی تردید و نمره ابهام در افرادی که در شهرستان زندگی می کردند بالاتر از افراد ساکن کرمان بود. نتیجه گیری: بیماران این مطالعه سطوح بالایی از تردید را تجربه می کنند و بالا بودن تردید زمینه را برای ایجاد افسردگی و استرس در آنها فراهم می کند، لذا می توان با تأکید بر بررسی دقیق و همه جانبه سلامت بیمار و برگزاری کلاس های آموزشی مدیریت تردید، گام مؤثری در جهت کاهش تردید بیماران و پیشگیری از ایجاد استرس و افسردگی آنان برداشت.